ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای
مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم باران مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند. گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالندهام سازد.
نظرات کاربران
UserName